Αθήνα, 20.07.11
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε με εξαιρετική ανησυχία τον καταιγισμό δηλώσεων του υπουργού υγείας ο οποίος, με εντυπωσιακή ευκολία και κυνισμό, αποφάσισε την 1η ημέρα τον εξοβελισμό των εξαρτημένων από τα αστικά κέντρα, την 2η ημέρα τη δημιουργία 17 νέων μονάδων του ΟΚΑΝΑ με 111 άτομα προσωπικό και την 3η ημέρα τα κατάργησε όλα και αποφάσισε την ουσιαστική αντικατάσταση του Οργανισμού με σημεία διανομής «απεξαρτησιογόνου».
Η «ελαφρότητα» με την οποία ο αρμόδιος υπουργός,
· μνημονιακά επαρκής, επιστημονικά όμως αδαής, βαφτίζει «απεξαρτησιογόνα» ουσίες εξαιρετικά εξαρτησιογόνες και δυνητικά θανατηφόρες, όπως η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη, (Σημείωση: Η έλλειψη γνώσεων φαρμακολογίας από έναν υπουργό ακόμη και αν αυτός είναι υπουργός υγείας συγχωρείται. H συνειδητή όμως παραποίηση της επιστημονικής γνώσης είναι ιατρικά επικίνδυνη και ηθικά απαράδεκτη).
· στο τελευταίο νεοφιλελεύθερο παραλήρημά του, χαρακτηρίζει τους εξαρτημένους ως «πρόβλημα που πρέπει να μοιραστεί σε όλους»,
· ζώντας το δικό του «παραμύθι» ως εθνικός σωτήρας, θεωρεί τα ολοκληρωμένα προγράμματα αντιμετώπισης της εξάρτησης ως «παραμύθι που πρέπει να τελειώνει» και
· στα πλαίσια της μακιαβελικής λογικής του, συκοφαντεί τις προδιαγραφές που έχουν θεσπισθεί από διεθνείς (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας -WHO, National Institute on Drug Abuse – NIDA) για τη λειτουργία αντίστοιχων δομών ως «εξτρεμισμούς»
δεν είναι μόνο εξοργιστική για τους εργαζόμενους στο χώρο. Είναι – κυρίως - επικίνδυνη για τους εξαρτημένους, τις οικογένειές τους και το κοινωνικό σύνολο.
Σε μια περίοδο οξυμμένης οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, όπου ήδη παρατηρείται δραματική αύξηση του αριθμού των νέων χρηστών ουσιών (και αναμένεται, ακόμα μεγαλύτερη σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία και βιβλιογραφία), αλλά και των προβλημάτων που σχετίζονται με τη χρήση, όπως η παραβατικότητα και η μεγάλη αύξηση φορέων AIDS, το Υπουργείο Υγείας
· απαντά με συντονισμένη απαξίωση (εργαζόμενων και εξυπηρετούμενων) της μεγαλύτερης, σήμερα, δημόσιας δομής αντιμετώπισης της εξάρτησης, προσπαθώντας να κλείσει τα στόματα όσων γνωρίζουν και θα μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν μαζί μας, υποσχόμενος την δήθεν εξοικονόμηση πόρων που θα διατεθούν πχ στο ΚΕΘΕΑ, το οποίο όπως και ο ΟΚΑΝΑ υποχρηματοδοτείται
· προτείνει ουσιαστικά τη διανομή του υποκατάστατου με «κάνουλες», χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο και χωρίς καμία δυνατότητα ψυχοκοινωνικής υποστήριξης. Η επιλογή αυτή, βέβαια, διαθέτει σαφέστατα «πλεονεκτήματα»:
1. είναι φθηνή (αν και όχι όσο νομίζει ο υπουργός)
2. αφήνει τεράστια περιθώρια κέρδους στους κλινικάρχες, που θα παρέχουν, πλέον, έναντι αδρής αμοιβής, «πακέτα» ολοκληρωμένης θεραπείας.
Η πολιτική αυτή δεν είναι συνταγογράφηση, όπως νομίζουν κάποιοι. Είναι απλά χορήγηση «κρατικής πρέζας». Είναι μια εξαιρετικά επικίνδυνη για την ασφάλεια και τη ζωή – όχι μόνον των εξαρτημένων αλλά και της κοινωνίας ολόκληρης.
Αλλά σε μια πολιτισμένη κοινωνία, κανείς δεν επιτρέπεται, να παίζει με την ανθρώπινη ζωή.
Απαιτούμε από την Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ να πάρει ξεκάθαρη θέση, δεδομένου ότι ο μεν υπουργός διατυμπανίζει την ταύτιση της κ. Μαλλιώρη με την άποψη του, η δε κ. Μαλλιώρη μόλις μια μέρα πριν διαβεβαίωνε το ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων ότι ο σχεδιασμός των 17 μονάδων προχωρά κανονικά και ότι είναι απαράδεκτο να μιλάμε για μεταφορά ή κλείσιμο μονάδων και όχι για δημιουργία νέων την ώρα που η λίστα φτάνει τα 7000 άτομα. Τελικά ποιος λέει αλήθεια? Ο Υπουργός Υγείας ή η ψυχίατρος Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ?
Απαιτούμε από το Υπουργείο Υγείας, τα κόμματα και τους φορείς αντιμετώπισης της εξάρτησης, να πάρουν θέση άμεσα στα πραγματικά ερωτήματα που απασχολούν τους εξαρτημένους και τις οικογένειές τους:
- Με ποιά στρατηγική πρόληψης θα αντιμετωπιστεί η εμφάνιση νέων κρουσμάτων εξάρτησης στον πληθυσμό;
- Τι μέτρα προτείνονται για την ανάσχεση της εξάπλωσης του AIDS στους εξαρτημένους και στο γενικό πληθυσμό;
- Με ποιο – επιστημονικά τεκμηριωμένο- τρόπο θα απαντηθεί το αίτημα χιλιάδων εξαρτημένων για πρόσβαση στις θεραπείες υποκατάστασης;
Όλα τα υπόλοιπα είναι τουλάχιστον αστειότητες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου